Композицияның ортасында жер үстінде отырған жас қазақ әйелі бейнеленген, сол қолымен нәрестені бауырына басып отыр, оң қолы салтанатты ыммен көтерілген. Оның артында киіз үй, табындар, таулы белестер және бұлтты аспаны бар дала кеңістігі жайылған.
«Ана» триптихының орталық бөлігінде басты кейіпкер – балаға деген шексіз махаббатын, оны кез-келген азаптар мен жазымдардан қорғауға дайындығын білдіретін ана бейнесі. Оның бойында нәзіктік пен күш-қуат, әйелдік пен ержүректілік, нәзік болуға дайындығы мен батылдықпен ақырына жету қасиеттері ғажап үйлеседі. Әйел мен нәрестесі бүкіл жаратылысқа себепкер болатын жер-ананы, өмір беретін және өз балаларын қорғайтын сол алғашқы көне бастамасын дараландырады.